san juan del sur en de markt van masaya

Daar zijn we weer. na ometeppe zijn we naar san juan del sur gegaan, dit is een surf stadje met meerdere stranden en een lekkere relaxte sfeer. gezellige barretjes en restaurantjes, toen we daar aankwamen bleken we een heel netjes en schoon hotel te hebben en we zaten 100m van het strand, dus rugtasje ingepakt wat biertjes en smirnofjes gekocht en een grote zak ijs en op het strand aan. echt een mega groot strand en heel weinig mensen, heerlijk de rest van de dag gezeten. toen het wat later werd zijn we bij een restaurant gaan zitten op het strand en hebben daar lekker gegeten, nog een stel uit nederland ontmoet die in granada stage liepen gezellig mee gezeten. maar dit strand is echt wat aparts. toen we er smorgens gingen zitten was hij wel 70 of 80m breed en savonds mischien nog 15 of 20 meter met eb en vloed dat scheelde enorm. en als op een gegeven moment de vloed ging lopen moest je snel zijn anders spoelde je hele zootje weg. (Wat wij dus hadden) volgende dag zouden we eigenlijk van alles gaan doen maar zijn toch maar weer naar het strand verdaagd, moeten toch ons kleurtje een beetje bijhouden he. maar wel heerlijk genoten, dag erna moesten we weer onderweg naar granada maar hebben eerst smorgens nog ff lekker op het strand gezeten en een taxi voor 2 uur geregeld, dus koffers weer gepakt en op granada aan. daar hadden we een leuk hotelletje met zwembad dus nog een lekkere duik gedaan. savonds lekker gedouched en gegeten. alleen het water in de douche liep niet zo lekker weg. nou daar zijn we de volgende morgen dus achtergekomenm, de hele kamer zeiknat en onze kleren en koffers ook. probleempje dus want wij moesten Diezelfde dag nog reizen naar managua. nou we mochten de droge spullen op de kamer laten leggen en de natte zooi hebben ze opgehangen op het dakterras. onderwijl dat alles te drogen hing zijn wij met de microbus naar masaya gegaan want daar schijnt ut het walhalla voor vrouwen te zijn (grote markten met onzin en prularia), nou ik heb 10 minuutjes met maria meegesjokt en kreeg toen een of ander kneipje in het vizier. dus ik aan het barretje en mari aan het shoppen. na een paar uurtjes kwam ze mij gezelschap houden en viel het allemaal reuze tegen. je kon er bijna niet afdingen en veel van hetzelfde. toen zijn we nog even op een andere meer lokale markt geweest. dit vond ik dan wel weer leuk, halve varkens, kippen, fruit en groenten darmen en noem maar op zo in de 30 graadjes het rook daar heeeerlijk! het vlees hoefde je niet meer te braden want dat was al gaar. en je kon er wel verdwalen zo groot en onoverzichtelijk maar wel een belevenis op zich.. op een hele andere plek de markt weer verlaten want wij wisten ook niet meer waar we waren, maar dat bleek nog wel goed te zijn want we stonden op een soort parkeerplek barstende vol met chicken bussen. nou ik had al uitgelegd wat dat voor bussen zijn. maar na wat rondvragen een chicken bus naar granada gevonden, stampensvol maar wij hadden een plekje, en dan ga je dus voor 30 cent een uur met de bus. dus helemaal top. aangekomen Direct alles gepakt en naar de microbus richting managua.nog even over smorgensvroeg. toen waren we dus eerst naar de tica bus office geweest om een ticket te regelen voor naar san pedro sula, want we moeten weer terug naar honduras omdat we daar nog naar een paar eilandjes gaan en daarvandaan vliegen we terug naar nederland. nou daar aangekomen voor het eerst alles vlekkeloos verlopen, een meisje die engels sprak en er was nog plek!! een pak van mijn hard dus. maar we hadden smorgens niet kunnen ontbijten dus op de terugweg naar het hotel een paar croisantjes bij een bakkerteje gehaald. toen wij die al peuzelend lopend naar het hotel aan het opeten waren kwamen we een paar uitgemergelde jongentjes tegen die maria om haar broodje smeekten... maarrrr. nou moet je weten dat als maria (honger) heeft dat het dan een kompleet onmens wordt. (Nog veel erger als de snicker reclame) dus heeft maria ze even op niet mis te verstane wijze uitgelegd dat zij ook sterfde van de honger! echt heel zielig allemaal. maar goed dit even terzijde.. direct de koffers gepakt en met de micro bus naar managua een leuk hostelletje 100 m vanaf de ticabus waarmee we de volgende dag de grens weer zullen passeren. top geregeld dus. daar savonds nog even wat boodschapjes gedaan want in nicaragua is alles veel goedkoper dan in honduras. nou hadden we nog aardig wat cordoba s over (nicaragua geld) en dat kun je dus in honduras niet meer gebruiken. dus hebben we vreselijk zitten bunkeren! de kreeft kwam onze oren uit verrukkelijk!!! toen lekker met een volle buik ruggen, maar niet voor lang want het wekkertje stond op 4:20. Naar de tica bus 1000 en 1 formulieren invullen en toen een heeeeeeele lange dag in de bus gezeten uurtje of 15. maar ging wel lekker bij de grens, bijna alles werd voor je geregeld dus al met al heel goed gegaan.savonds uur of 8 in ons hotel in san pedro sula, met honger als een paard want de bus was niet 1 keer gestopt dus we hebben de hele dag op snickers en m&m s geleefd, dus daar lekker gegeten en weer vroeg duik. lekkere boeren nacht gemaakt en de volgende morgen om bij achten weer richting de busterminal voor het laatste stuk richting la ceiba. hebben daar jungle river lodge weer geboekt voor een nachtje omdat dit vorige keer goed bevallen was. nou de rit zou 3,5 uur duren maar uurtje of 6 later waren we er dan toch. we zouden eigenlijk nog met een maat hier een jungle tocht naar de waterval doen maar daar was het al te laat voor dus zijn we lekker in de rivier gaan zwemmen, en lekker van de rotsen afgesprongen (zie filmpje facebook) het is hier echt gruwelijk mooi dus we genieten vollop. nou morgen beginnen we aan het laatste deel van onze reis, met de ferry naar utila en dan naar ons eigen prive eiland!!!(dus dat worden verbrande kakwangen) denk niet dat we daar enige vorm van contakt met de buitenwereld hebben dus de volgende blog kan even duren... mensen adios en tot de volgende