PAAR DOWNS VEEL UPS!!!

De volgende morgen om 7 uur wou chris echt niet meer slapen en zijn we er af gegaan, lekker naar het ontbijt.
Die kleine heeft alleen nog maar flesvoeding gehad maar wij willen toch maar zo af en toe beginnen met borden kapkool en halve varkens.
Dus maar begonnen met stukjes brood met jam, nou overal gaat zijn mondje voor open, dus prima.
Nog even in het zwembad geweest maar dit was nog aardig skril voor de baas, maar uiteindelijk toch in zijn band en even lekker poedelen.
S'middags chris in de rugzak en een loopje gadaan door cebu, we zijn een echte bezienswaardigheid, iedereen lacht of maakt een praatje.
Zelfs auto's die stoppen en vragen hoe oud hij is en hoe hij heet, heel leuk allemaal.
Nog even bij een tentje wat gegeten en chris rijst met een greitjun laten proeven, nou dat vond hij ook prima dus gaat de goede kant op.
We bebben hem s'avonds om 7 uur op bed gelegt, en wij lekker op balkonnetje gezeten.
S'morgens om 5 uur begon meneer te piepen dus een lekkere fles en daarna heeft hij zich omgedraaid tot 8 uur, heerlijk!
In het kindertehuis moet je weten werdt hij om 5 uur s'middags neergelegd en werdt hij s'morgens om 5 uur weer wakker, dit zijn natuurlijk geen tijden voor een normale sterveling dus hier gaan we proberen verandering in te brengen.
Lekker ontbijtje gedaan en chris weer in de rugzak want we moeten pasfoto's van hem maken voor zijn visa, naar de robinson mall geweest, dit is een heel groot winkelcentrum en de zaak geregeld. We gaan vandaag weer naar mactan omdat we nu in een klein kamertje zitten dus hebben we daar een mooie grote kamer geregeld, met een keukentje en zwembad voor de deur.
Ook denken we dat het beter is voor hem om uit die stinkstad weg te zijn naar wat schonere lucht, en het vliegveld is dan wat dichterbij voor als we weer moeten vliegen.
Dus taxi geregeld nadat we zijn foto's opgehaald hebben en door naar mactan, uurtje rijden dus dat viel mee.
Daar aangekomen hadden we een super mooi hotel, lekkere grote kamer en een hoge tafel om alle spullen op te leggen, want meneer zit overal met zijn kreeftepootjes aan.
We moeten zelfs de lampen en telefoon boven op een kast zetten anders zijn we de borg in no time kwijt.
Er is nog 1 probleempje en dat is namelijk een lage kast, die kast vind hij namenlijk lekker, er zit een klein hoekje los en daar mag hij graag stukjes af eten, je kan dus wel zeggen dat hij culinair goed onderlegd is want ook een duizendpoot kon ik nog maar net voor zijn mondje weggritsen anders was die ook de klos geweest.
Ook is een bed voor hem maken iedere keer een uitdaging, want een normaal bed valt hij vanaf.
Nou daar zijn we al aardig vindingrijk in geworden.
Matras op de grond en dan bed op zijn zij aan de ene kant en andere kant een muur of pui we verzinnen van alles en tot nog toe vindt hij het prima.
chris heeft een lekker knippien gedaan, en toen hebben we een jeepney naar het dorpje gepakt, daar hebben we een bal voor die rakker gekocht en lekker kreeft gegeten.
ze hebben hier ook van die lekkere kippetjes van het spit, dus die zullen we morgen kopen.
in het hotel die kleine neergelegd en maar weer onze positie op het balkon ingenomen. Ons leven bestaat de laatste tijd uit balkon hangen, heel anders dan we altijd gewend waren, gelukkig hebben we netflix en op een gegeven moment zijn we met zijn 2en maar even om de tafel gaan dansen, je moet toch wat.
De volgende morgen werd ons diertjen om 7:30 wakker dus mooie tijd om te ontbijten.
We hebben mooi weer dus kijken of we beetje kunnen zwemmen enz. Nou dat vond hij aardig skril dus niet zo lang volgehouden.
voor ons balkon hebben we een grasveldje, alleen heeft chris nog nooit op gras gelopen dus eerst hele tijd zijn beentjes optillen maar na verloop van tijd werdt hij aardig stoer en speelde hij er op los.
Dat is ook lachen met tegels die bijv. Van kleur veranderen dan neemt hij een grote stap net of hij over een drempel van een meter moet stappen, dit heeft hij allemaal nog nooit gezien, dus je moet rekenen dat hij in een soort van rolercoaster zit.
Toen maria chris op bed legde, heeft hij haar even flink uitgeprobeerd, we gaan altijd even naast hem tot hij slaapt, dit is normaal een paar minuutjes maar dat duurde nu even langer.
Die kleine heeft zijn hele arsenaal opengetrokken, klap urs in zijn handjes, papa, mama, da da, enz dan weer in maria haar neus peuteren of even lekker zijn vinger in haar oog.
Uiteindelijk toch in slaap gevallen alleen 3 kwartier later weer wakker en een uurtje later weer en dit ging maar door.
Op een gegeven moment had hij alle filipijnse kippen van hun stok af gegilt, en hadden wij wel door dat die kleine rakker het niet klaar had.
Hij was helemaal bezweet en heel warm. Dus temperatuur gemeten en dat bleek dus 39,4 te zijn.
Snel al zijn kleertjes uit gedaan en natte doeken tegen hem aangehouden.
Wat kun je je dan machteloos voelen als zo'n klein drolletje ziek is, het liefst neem je het van hem over maar ja dat gaat nu eenmaal niet.
Toen ben ik maar naast hem gaan slapen en is hij uiteindelijk toch in slaap gevallen.
De volgende morgen was meneer weer vrolijk en hebben we zijn temperatuur weer gemeten, nou die was perfect dus een pak van ons hart.
Alleen heb ik de wallen op mijn knieën hangen maar dat mag de pret niet drukken.
Tegenover ons zit een zuster hotel van ons en die zit aan het strand, dus daar naartoe geweest alleen dat zand aan zijn ties moet wel even wennen, hij vond het maar niets.
Maar ja hij heeft weinig keus als je va en moe beach babes zijn dus hij is nog niet van ons af!!!
Later lekker op de kamer room service laten komen, want in restaurantjes mag je wel een bewaker inhuren met meneer.
Nu wou hij ook niet op de stoel blijven zitten dus hebben we hem met een sharong aan de stoel vast gebonden, dit werkte perfect en hij heeft lekker meegegeten. Toppie.
Maria is nog even naar het dorpje geweest om wat drinken te halen en s'avonds bijtijds naar bed want morgen moeten we met het vliegtuig naar manila, want dan moeten we naar de nederlandse ambassade voor zijn visum. Zal ons benieuwen hoe het gaat in het vliegtuig....
Tot de volgende.
Ps:ik ben mij ervan bewust dat de blogs groten deels over Chris gaan, en niet zo avontuurlijk zijn. Ik beloof bij deze plechtig dat onze volgende reis weer meer avontuur zal bevatten. Maar dit is op het monent ONS grootste avontuur. Sorry daarvoor .