genieten, ziek zijn, en thuiskomen!

21 mei 2017 - Rheinberg, Duitsland

Hier dan de laatste blog van deze bijzondere reis.
We zitten dus in een mooi hotel, met het strand zo voor de deur, het is hier wel heel rustig. We zijn zowat de enigen hier.
ik had op internet gezocht om een brommer te huren omdat we aardig afgelegen zitten, een berichtje gestuurd en de volgende morgen werdt hij gebracht.
dit verhuurbedrijf bleek van een duitser te zijn, een aardige vent dus even een praatje mee gemaakt.
we zijn nu dus mobiel dus s'middags chris tussenin en naar tagbilaran gereden en boodschappen gedaan en een klein zwembadje voor chris gekocht.
nu kunnen we s'morgens een lekker ontbijdje maken, paar eitjes in de waterkoker en een lekker broodje gezond maken. Chris zijn badje hebben we op het balkon gezet, en wat heeft hij een lol !! Hij vind water helemaal geweldig dus genieten.
Op een morgen zat maria lekker met chris op het strand, lekker zwemmen en genieten van de zon. Een uurtje later kwam ik er ook bij want ik had de blog gemaakt.
we zouden naar een waterval genaamd mag aso. Dus ik chris meegenomen om even te douchen. Toen ik chris onder de douche vandaan zou halen dacht ik, wat heeft hij nou onder zijn voetjes? Toen ik het nader onderzocht kwam ik er achter dat hij onder zijn beide voetjes grote plakken teer had! En toen ik nog beter keek zag ik dat hij nog veel meer teer op hem had, en dat ik er zelf ook onder zat. Ik met chris in mijn handen naar het balkon om maria te roepen. Maar die schreeuwde terug dat ze nu geen tijd had, ik weer terug aan het schreeuwen dat ze nu toch echt moest komen want ik kon die kleine ook niet neerzetten omdat dan alles er onder zou zitten. Uiteindelijk met een dol hoofd en een onderbroek achterstevoren aan, naar beneden gelopen. Maar daar trof ik mijn vrouw aan helemaal onder de teer. Haar bikini en gat zaten helemaal onder, en allemaal mensjes aan het poetsen. Nu begreep ik waarom ze niet naar boven kon komen.
maar teer krijg je er nog niet zo gemakkelijk van af. Gelukkig was er een werkman die wat gasolie uit zijn generator heeft gehaald. Hier krijg je de teer er redelijk mee af. Alleen maria kon haar bikini weggooien. Chris zijn broekje heeft die man meegenomen en kwam hij later redelijk schoon terugbrengen, alleen stonk hij vreselijk naar de gasolie, dus maar even een wasje draaien.
chris is van alle commotie op bed gaan liggen en in slaap gevallen. Dus naar de waterval werdt hem niet meer. Nou ja dan plan B maar, we laten hem lekker even slapen en gaan dan op zoek naar een mooi strandje.
na een lekkere knipper van een uur of 2 werdt chris wakker en zijn we op de brommer gestapt. Zomaar ergens een afslag gepakt, en toen kwamen we bij een super mooi strand, genaamd white beach.
prachtig wit zand en blauw water, en met de eb werdt het strand erg groot en kon je wel 150 meter lopen door het water dat maar tot de knieën rijkte. Chris kon hier dus zijn lol op. Wat heeft hij genoten lekker rennen door het water en met zand gooien, wat overigens 1 van zijn favorite bezigheden is.Ook met grote zeesterren rond lopen en mee gooien vindt hij helemaal top.
er zit een hotel aan dit strand en daar hebben we lekker gegeten, chris eet lekker mee en lasagne vindt hij heerlijk !
Op de terugweg zijn we nog even langs een winkeltje gereden en ik had chris op mijn arm. Opeens dacht ik is het hier nou zo warm en vochtig of ligt het aan mij, nou dat was dus wat anders want we hadden chris geen luier om gedaan dus hij liet de zaak lekker lopen over zijn va heen en ik kon rennen naar buiten. Nou ja wat geen huur betaald moet er uit zullen we maar zeggen.
in het hotel maar even lekker gedouched en fris waren we weer.
De volgende dag om een uur of 11 richting de waterval gegaan, gelukkig was het niet een hele zware klim want ik had chris in de rugzak.
De waterval was echt prachtig en chris wou maar 1 ding en dat was het water in. Dus zwembroekje aan en even lekker met ons het water in.
ik ben nog even naar de waterval gezwommen en heb er onder gestaan. Heerlijk verfrissend. Op de terugweg zijn we weer naar ons favo strandje white beach geweest, weer heerlijk genoten en lekker gegeten.
s'nachts was chris vaak wakker, wat we niet van hem gewend waren. En s'morgens hebben we zijn temperatuur gemeten en die was behoorlijk hoog 39,8 dus niet zo mooi,
we gaan vandaag naar een ander appartament en hebben chris een zetpil gegeven, daar knapte hij wat van op.
we hebben nu een heel mooi appartement met keuken, kamer en balkon en op loopafstand van alona beach. Het is hier veel toeristischer en drukker en daar hadden we ook wel weer even zin in.
we hebben nog even een loopje gedaan maar hadden wel in de gaten dat onze kleine reus het niet klaar had. Dus maar naar het hotel gegaan.
chris vroeg neergelegd maar slapen ho maar. Dus zijn we gezellig samen de hele nacht wakker geweest.
de volgende morgen nog steeds hoge koorts, we denken een kies die doorkomt maar tegen de middag stonden we het toch niet en zijn we naar het ziekenhuis in tagbilaran gereden.
Het probleem was alleen dat het holy week is en er dus bijna niemand werkt. Er was alleen een trauma team en die hadden het erg druk met mensen proberen in leven te houden. De ene na de andere half dode werdt binnen gebracht, op een gegeven moment hadden we het er gewoon over van "denk niet dat die het redt" of " ja hij komt er wel bovenop" maar ja wij zaten daar ook met een ziek kind dus een arts aangehouden en het verhaal verteld. Nou ze moesten dus urine en een bloedmonster hebben, dus ik kreeg een zakje en die moest dus om chris zijn apparaatje heen en daar moest hij dus in plassen, en waar hij eergister nog rijkelijk over zijn vader heen sproeierde was er nu geen druppel uit te krijgen. Ook hebben we tussendoor nog even bloed afgenomen, en dit vondt hij dus echt niet leuk!
Uiteindelijk na een aantal uren had ik het idee dat chris iets in het zakje gedaan had, nou dat klopte! Alleen was het niet alleen van voren maar had hij er ook een roompje overheen gelegd uit de achterkant. Dus konden we weer met luierdoekjes in de weer om het zakje even later redelijk schoon aan de arts te overhandigen.
weer uren later hadden ze eindelijk tijd om met ons de uitslag te bespreken. De uitslag van het labaratorium was dat chris een infectie aan de longetjes had, dus moesten we een antibiotica kuur hebben die we in het ziekenhuis konden kopen. Uiteindelijk reden we s'avonds laat weer naar ons appartement.
chris was helemaal kapot dus zijn medicijnen gegeven en op bed. Alleen kon het arme kind de hele nacht niet slapen, en zijn we dus de hele nacht maar weer gezellig met zijn allen wakker gebleven.
De volgende morgen wou onze kleine schat ook niet meer eten en drinken, maar het laatste dat we willen is dat hij hier in het ziekenhuis verdaagd dus hebben we zijn fles en medicijnen er met een lepel ingewerkt. Echt vreselijk om te moeten doen bij dat arme schaap maar ja we willen niet dat hij uitdroogd, dus het moet!
Later ben ik naar een apotheek gegaan en heb daar een spuit gekocht, naald eraf gehaald en dan konden we zijn vocht en voeding in zijn mondje spuiten. Dit ging gelukkig iets beter.
de volgende morgen kwamen we er tot overmaat van ramp ook nog achter dat hij allemaal wit op zijn tongetje had, en na enig speurwerk op internet wisten we bijna zeker dat het spruw was, dus weer naar het ziekenhuis en een halve dag later met nog meer medicijnen op het appartement aan.
De daaropvolgende dagen waren een hel. Er is niets erger voor een vader en moeder dan dat je je eigen kind moet pijnigen, ook al is het voor zijn eigen bestwil.
een kind met hoge koorts en een zeer mondje en dan moet je 4 keer daags zijn fles met de spuit geven, medicijnen voor zijn longetjes,spruw astma,bronchitis en noem maar op. Echt niet leuk maar ja het is voor een goed doel zullen we maar zeggen.
Gelukkig hadden we een mooi appartement want we hebben hier ongeveer een week gebivakeerd, en zijn amper buiten geweest op ons balkon na.
toen op een morgen na een dag of 7 zag chris zichzelf in de oven en begon hij een beetje te dansen!! Wat waren wij BLIJ!!! eindelijk zagen we vooruitgang en weer iets van ons oude jongetje terug!!!! De martelgang was dus niet voor niets geweest,
alleen jammer dat de vakantie er nu bijna opzit, maar we zijn allang blij dat onze topper weer opknapt. We zijn die dag lekker met de brommer rond geweest en hebben even bij het mangrove bos geweest.
S'middags hebben we hem een flinke knipper laten doen en toen zijn we s'avonds uit eten geweest, er was daar een life bandje en chris heeft even een dansshowtje weggegeven. Alle ogen waren weer gericht op hem...
de volgende dag laatste dag van de vakantie en dan moeten we weer naar manila. We hadden op internet voor een mooi strand gekeken en aan de andere kant van het eiland moeten ook nog mooie stranden zitten, dus op de brommer en zoeken toen kwamen we bij een hek van een hotel en de bewaker zei dat als we daar gingen eten dat we dan ook naar het strand mochten, nou maar doen wel alleen waren we de enigsten daar. Maar toen ik even een loopje over het strand deed kwam ik erachter dat ernaast een mega super de luxe hotel zat met een super strand en zwembad enz. Echt voor the rich and famous, nou ja daar scharen wij onszelf ook onder dus de zooi opgepakt en die kant op, toen we net lagen kwam er een bewaker dat dit prive was en alleen voor hotelgasten, maar maria was al naar het personeel gelopen en had gevraagd of wij hier mochten verblijven omdat onze baby moest slapen en dat we daar gingen eten en drinken enz.en dat mocht dus! We hebben hier een super dag gehad..
Vandaag vliegen we naar manila om chris zijn paspoort op te halen en daarna direct door naar het vliegveld voor de terugreis naar nederland.
Bij het icab (overkoepelende organisatie voor adoptie) werden we hartelijk ontvangen en kregen we chris zijn paspoort en alle papieren die nodig zijn om hem mee naar nederland te nemen, daarna opgelucht naar het vliegveld waar alles soepeltjes verliep, zij het niet dat onze vlucht door een fout voor de volgende dag gepland stond.
Paniek allom, uiteindelijk een hoop geld lichter, en een gestreste va en moe konden we toch met de vlucht van die avond mee!!!
In het vliegtuig waren de mensen van KLM weer zeer vriendelijk voor ons, (ze hadden het verhaal al gehoord) en hebben geregeld dat we toch bij elkaar konden zitten.
Alle stewardessen zijn bij ons langsgeweest , sommige met tranen in hun ogen. En weer kadootjes gekregen.
Chris stal natuurlijk weer de show en is super lief geweest, van de 16 uur vliegen heeft hij er 10 geslapen, dus niks geen last...

AANKOMST SCHIPHOL
Aangekomen op schiphol stond de hele familie inclusief vrienden ons op te wachten met spandoeken enz. Wat een geweldig welkom!!!
Ze waren met een grote vadbus gekomen die helemaal versierd was. Echt geweldig.
toen zijn we met zijn allen naar van der valk almere gegaan om samen te ontbijten en dan kan iedereen chris even begroeten.
onderweg in de bus hadden ze nog een lied voor ons in petto. (Brok in onze keel)
Chris heeft zich weer van zijn beste kant laten zien, en daarna richting de bult!!!
Aangekomen bij huis stond de hele buurt ons op te wachten met spandoeken en iedereen had de vlag uit, echt overweldigend!!!
Maar voor onze chris werd het nu echt even te veel, hij was aan het eind van zijn latijn, dus hebben we ons geëxcuseerd en chris lekker op zijn eigen bedje gelegd....
ENDELIJK THUIS!!!!!!!

11 Reacties

  1. Janneke Fruijtier:
    21 mei 2017
    Ja eindelijk thuis en we laten hem niet meer gaan.wat kun je veel van een kind houden.chris is een geweldig lief leuk kind.ik hoop dat we nog lang van elkaar kunnen genieten.
  2. Tante fien:
    21 mei 2017
    Eindelijk thuis wat een emotioneel verhaal, ik begrijp jullie helemaal voor zoveel liefde daar doe je alles voor. Geniet heerlijk met jullie kindje en dank God voor z'n mooie parel in jullie bezit. Hou van jullie. Tante Fien en ome jelle.
  3. Christiaan en Maiken:
    21 mei 2017
    Wat een avonturen hebben jullie al meegemaakt met jullie kleine ventje zeg! Nu kunnen jullie lekker thuis genieten als gezin. Heel veel geluk gewenst en tot snel, kunnen Lauren en Chris mooi de boel afbreken ;-)
  4. Manu:
    21 mei 2017
    Eindelijk thuis
  5. Babette:
    21 mei 2017
    Wat een mooi verhaal weer, Chris heeft maar een gelukkien met zo'n top va en moe
  6. Bea:
    21 mei 2017
    Wat een verhaal zeg
    Wij wensen jullie heel veel geluk met jullie knulletje
    Geniet er lekker van
  7. Grietje Kramer Van eerde:
    21 mei 2017
    Nou nou,dat een verhaal jullie werden gelijk getest in ook zorgen om jullie lekkere jongentje te hebben,gelukkig is hij nu op de plek waar hij voorbestemd was namelijk op Urk met de liefste va en moe,die ik mij maar kan bedenken,Lieve Chris je bent een echte bofkont,je had het niet beter kunnen treffen kleine boef,we houden van je
  8. Grie:
    21 mei 2017
    Wat een verhalen weer! Top om te lezen weer! En wat is het ook een skat!! ❤️ ❤️ En nouja dat ie graag kakt heeft ie van niemand vreemd toch broer
  9. Henny:
    21 mei 2017
    wat een keerpunt in jullie leven, wij wensen jullie veel gezondheid en geluk, pas goed op kleine Chris!!
  10. Jannie Snoek:
    22 mei 2017
    Mooi verhaal weer, na alle zorgen gelukkig een happy end! Geniet maar lekker van jullie lieve mooie mannetje!
  11. Lies:
    22 mei 2017
    Om vader of moeder te zijn hoef je geen kind te baren (al is dit natuurlijk wel iets heel prachtigs..) ,dit verhaal bewijst dat maar weer voor mij.. de liefde van vader en moeder naar kind vloeit vanuit je hart en dat is wat ik in jullie hele proces terug lees .. onze trouwtekst was amore gignit amorem wat betekent liefde baart liefde .. en dat is wat bij jullie rijkelijk aanwezig is .. gods zegen en nabijheid voor nu maar ook voor in de toekomst dat zijn liefde door jullie gezin heen aan en in de wereld word getoond en dat de bron van eeuwig leven in jullie levens rijkelijk zal blijven stromen en stromen en stromen .. mijn harts gebed deze dag is voor en over jullie.. liefs lies als ik jullie nog ns tegen kom op urk dan zal je weten dat ik het ben .. want dan geef ik jullie eerst een hemelse knuffel ..❤